Meryem ise bütün bu sözleri derin derin düşünerek yüreğinde saklıyordu. (Luka 2:19)
Birçok çocuğun uykudan önce dinlemeyi en çok sevdiği hikâye kendi doğum hikâyesidir. Ne olduğunu duymak isterler; nerede doğduklarını, yanlarında kimlerin olduğunu, ilk günlerde anne babalarının onlarla nasıl ilgilendiğini. Hikâyeyi ezberlemiş bile olabilirler ama tekrar dinlemekten hoşlanırlar yine de.
Eğer İsa da böyle hissettiyse, annesinin ona bu öyküyü anlatmak için iyi bir hazırlığı vardı. Luka şöyle diyor: “Meryem ise bütün bu sözleri derin derin düşünerek yüreğinde saklıyordu.” Meryem’in daha sonraki birkaç yılını günlük dünyasal uğraşlar doldurmuş olmalı. Çocuğun karnını doyurmak, altını değiştirmek, yemek yapmak, evi temizlemek gibi uğraşlar… Meleklerden, yemlikte gerçekleşen mucizelerden çok uzak bir durum bu.
Ama Meryem hatırlıyordu. Tanrı’nın geçmişte yaptıkları, onun imanının güçlenmesine yardım ediyor, halının üzerinde oynayan bu bebeğin Tanrı’nın Oğlu, dünyanın Kurtarıcı’sı olduğunu Meryem’e hatırlatıyordu. Daha sonraları da, evin ihtiyaçlarını gidermek için sıradan, gündelik işleri yapan oğlunun, günün birinde insanlığın Kurtarıcı’sı olarak çok çok daha büyük bir iş de yapacağını da ona hatırlatıyordu geçmişte olanlar. Kuşkusuz, Meryem’in hatırladıkları arasında kötü anılar da vardı: Mısır’a kaçış, Nasıra’ya taşınma, daha sonraki yıllarda, muhtemelen İsa ergenlik çağında ya da yirmilerinin başlarındayken, kocasının ölümü gibi.
Meryem, Tanrı’nın daha önce yapmış olduğu şeyleri hatırlıyordu. Biz de hatırlamalıyız. Ben küçük bir çocukken, zor ve tehlikeli bir durumla karşı karşıyayken Tanrı’nın bana geldiğini hatırlıyorum. Önemsiz biri olmama karşın Tanrı beni seviyordu ve ona ait olmamı sağladı. Kurtarıcı’m olması, benim uğruma acı çekip çarmıh üzerinde ölmesi için Oğlu İsa’yı verdi. Ve, O’na ait olan herkesin Rab’bi olsun, onlara sonsuz yaşam versin diye İsa’yı ölümden diriltti. Tanrı, Vaftiz aracılığıyla beni kendisine ait kıldı. Ve yaşamımın en karanlık anlarında bile benim yanımda kaldı. Biliyorum ki O sadıktır ve beni asla terk etmez.
Tanrı senin için ne yaptı? Hatırla.
DUA: Ya Rab, benim için bütün yaptıklarından dolayı Sana şükürler olsun. Beni her zaman kendine yakın tut. Her zaman Sana güvenmemi sağla. Amin.
