Anna adında çok yaşlı bir kadın peygamber vardı. Aşer oymağından Fanuel’in kızıydı… Tapınaktan ayrılmaz, oruç tutup dua ederek gece gündüz Tanrı’ya tapınırdı. Tam o sırada ortaya çıkan Anna, Tanrı’ya şükrederek Yeruşalim’in kurtuluşunu bekleyen herkese İsa’dan söz etmeye başladı. (Luka 2:36a, 37b-38)
Anna’nın karakterini çok severim. Bana, yaşlı kadınlar olarak Tanrı’ya sessizce dua edip tapınan, bu gündelik hayatlarının bir parçası olduğu için de bunun hakkında pek konuşmayan birçok dostumu hatırlatır Anna. Ama o yine de, bebek İsa’yı gördüğünde ilk yaptığı şey bakın ne oluyor: Konuşmaya başlamak. “Yeruşalim’in kurtuluşunu bekleyen herkese İsa’dan söz etmeye başladı.”
Anlıyoruz ki Anna bu insanları tanıyor: Onlarla konuşuyor, onlarla birlikte dua ediyor. Tapınağa geldiklerinde onlarla bir araya geliyor. Birbirleriyle, Tanrı’nın bir Kurtarıcı gönderme vaadinden söz ediyorlar. İsa’yı bekliyorlar.
Ve bebek İsa’nın tapınağa ilk kez geldiği o gün Anna son derece sevinçlidir. Arkadaşlarına müjdeyi –Tanrı’ın sözünü tutup Yeruşalim’e (ve bütün dünyaya) bir Kurtarıcı gönderdiği haberini– vermek için acele etmektedir.
Şimdi bu müjde bütün dünyaya yayılmış durumda ve sen de İsa’ya inandığına göre, iyi haber sana kadar gelmiş demektir. Tanrı’nın senin için ne yaptığını bir düşün. Seni karanlıktan dışarı çağırdı, günahlarını bağışladı. Seni şeytanın hakimiyetinden kurtararak, ölümün yerine sana sonsuz yaşam verdi. Bütün bu iyi şeyler, Kurtarıcı’mız İsa Mesih aracılığıyla senindir.
Ve senin de, bu kutsamalara ihtiyacı olan bir ailen, arkadaşların, komşuların var. Bu yeni yılda Rab’den onlara İsa hakkındaki iyi haberden söz edebilme yeteneğini bağışlamasını iste.
DUA: Sevgili Rab’bim. Sen beni sevginle o kadar çok bereketledin ki! Lütfen (burada arkadaşının veya akrabanın adını söyle)’i imana çağır; sana iman etsin. Amin.
