Yusuf uyanınca Rab’bin meleğinin buyruğuna uydu ve Meryem’i eş olarak yanına aldı. Ama oğlunu doğuruncaya dek Yusuf ona dokunmadı. Doğan çocuğun adını İsa koydu. (Matta 1:24-25)
Yusuf’a gerçekten hayranlık duyuyorum. Uykudan uyanınca, hemen gitti, evlilik işlemlerini tamamlayıp eşini evine aldı -üstelik de sadece bir rüyaya dayanarak… Ne büyük cesaret! Meryem ve Zekeriya bir melekle yüz yüze gelmiş, konuşmuşlardı. Ya Yusuf? O, Eski Antlaşma’daki adaşı gibi, rüya yoluyla bilgi alıyordu.
Bence bu bakımdan çoğumuz Meryem’den ziyade Yusuf’a benziyoruz. Tanrı bizimle daha az çarpıcı yollarla konuşuyor: Kutsal Kitap yoluyla, dua yoluyla, bilge Hristiyan arkadaşlar yoluyla. Tanrı kendisini bildiriyor, ama yanlış anlaşılması daha kolay olan biçimlerde yapıyor bunu.
Ve biz bundan kaygı duyuyoruz, değil mi? Ya yanlış anlarsam? Ya Tanrı benden bir şey yapmamı istiyor sanırsam ve sonra meğerse öyle olmadığı ortaya çıkarsa ve bu bir felakete yol açarsa? Sanki Tanrı’nın isteğini bilmek bir tür sınavmış ve biz bu sınavda başarısız olup Tanrı’yı hayal kırıklığına uğratabilirmişiz gibi, kaygılanıyoruz. Bazen bu bizi kararımızın gerçek sonuçlarından daha fazla bile kaygılandırıyor.
Ama durum böyle değil. Kurtarıcı İsa Mesih sayesinde bizler Tanrı’nın sevgili çocuklarıyız. Bizler O’nun için çok değerliyiz. O kadar ki O bizim için canını verdi. Ve Tanrı elbette bizim önümüze tuzaklar koymuyor. Kral Davut’un Mezmurlar 103.bölüm 13 ila 14.ayetlerde yazdığı gibi: “Bir baba çocuklarına nasıl sevecen davranırsa, RAB de kendisinden korkanlara öyle sevecen davranır. Çünkü mayamızı bilir, toprak olduğumuzu anımsar.” (Mezmurlar 103:13-14).
Bize olan sevgisi nedeniyle bir insan, bir bebek olarak dünyaya gelen Tanrı’nın, bizi suçlamak için bahane araması düşünülemez. Kutsal Ruh’un yardımıyla bizler mümkün olan en iyi kararları vereceğiz ve eğer işler yolunda gitmezse (kabul edelim ki, bu sık sık olur) bileceğiz ki Tanrı hâlâ bizimledir ve biz hâlâ O’nun çocuklarıyız. Ne de olsa O, İmmanuel’dir; O, “Bizimle-Olan-Tanrı’dır.
Dua Edelim: Ya Rab, biliyorsun ki kolaylıkla kafam karışabiliyor. Gergin olduğum ve korktuğum zamanlarda bana yol göster ve sana güvenmemi sağla. Amin.
Düşün & Tartış
- Hata yapmaktan korkar mısın? Evetse neden? Hayırsa neden?
- Bir şey hem insani açıdan bakınca “yanlış” olup, yine de Tanrı tarafından kullanılabilir mi?
- Bir şeyi yanlış yaptığın ama yine de başka birinin seni sevmeye devam ettiği bir durum oldu mu?
