“Musa’nın Yasası’na göre arınma günlerinin bitiminde Yusuf’la Meryem çocuğu Rab’be adamak için Yeruşalim’e götürdüler. Nitekim Rab’bin Yasası’nda, “İlk doğan her erkek çocuk Rab’be adanmış sayılacak” diye yazılmıştır. Ayrıca Rab’bin Yasası’nda buyrulduğu gibi, kurban olarak “bir çift kumru ya da iki güvercin yavrusu” sunacaklardı.” (Luka 2:22-24)
Yeruşalim’e gitme vakti gelmişti. İsa 40 günlüktü ve annesinin ilk oğluydu. Musa’nın Yasası ilk oğulların Rab’be ait olduklarını söylüyordu; Mısır’dan Çıkış günlerinde Tanrı’nın onları ölümden kurtarışına dayanarak. Koyun, keçi gibi hayvanların ilk doğanları kurban olarak kullanılırdı ama bu insanlar için geçerli değildi. Onlar için anne babaları tarafından fidye verilmeliydi. Böylece Tanrı’dan “geri alınmaları” gerekiyordu (Mısır’dan Çıkış 13.bölüme bakabilirsiniz).
Meryem’in orada bulunmasının başka bir nedeni daha vardı: Doğumdan sonra arınma zorunluluğu. Normal yaşamına dönebilmesi için bir sunu sunması gerekiyordu. Çoğu zaman bu bir kuzu olurdu, yoksul kadınlar ise iki adet kuş (bir çift kumru ya da güvercin sunarlardı) (Levililer 12.bölüme bakabilirsiniz). Meryem sunu olarak bu seçeneği kullanıyordu ki bu da bize onların zengin insanlar olmadıklarını gösteriyor.
Sunular sunulduktan sonra genç aile eve gidebilirdi. Gereken fidye verilmiş ve arınma gerçekleşmişti. Artık yeni yaşamlarına başlayabilirlerdi. Sunular bunun için gerekeni yerine getiriyordu.
Ve bizim ihtiyacımız olan da budur. Bizim de fidyeyle kurtarılmaya ihtiyacımız vardır. Bizim de geri getirilmeye ve yeni bir yaşam için özgür kılınmaya ihtiyacımız vardır. Ancak o zaman yaşamımıza bir aile -Tanrı’nın ailesi- olarak yeniden başlayabiliriz.
Peki bizim sunumuz nerede? Sunumuz tam oradadır işte; bizim sunumuz bebek İsa’nın ta kendisidir. Tanrı kendi oğlunu bizim sunumuz olması, haç üzerinde kendini sunarak bizi fidyeyle kurtarması ve arındırması için gönderdi. Tanrı Yasası’nın ince ayrıntıları önemsiz değildir; onlar bize İsa’yı işaret eder. İsa bizim sunumuzdur. O’nun sayesinde bizler de Tanrı’nın ailesinde yeni bir yaşama başlıyoruz.
Dua Edelim: Sevgili Rab’bimiz, ailene katılabilelim diye kendini bizim için kurban olarak sundun. Bunun için sana teşekkür ederiz. Amin.
Düşün & Tartış
- Senin kültüründe bir bebek doğduğunda insanlar bununla ilgili ne gibi ritüeller yaparlar?
- Sen kendi yaşamında Tanrı’ya ne gibi sunular sunuyorsun?
- İsa’nın senin için kendisini kurban etmesini hangi sözlerle tarif ederdin?
