Bütün bunlar, Rab’bin peygamber aracılığıyla bildirdiği şu söz yerine gelsin diye oldu: “İşte, kız gebe kalıp bir oğul doğuracak; adını İmmanuel koyacaklar.” İmmanuel, Tanrı bizimle demektir. (Matta 1:22-23)
Tanrı’nın bu vaadi vermesiyle bu vaadi gerçekleştirmesi arasında ne kadar zaman vardı? En az birkaç yüz yıl. Tanrı, o dönemde bir işgalle ilgili kaygı duymakta olan kötü Kral Ahaz’a Yeşaya aracılığıyla konuştu. Ahaz Yeşaya’nın söyleyeceklerini pek de önemsemiyordu.
Ama geri kalanımız önemsedi. Tanrı’nın bizimle olmak için dünyaya geleceğini fark eden herkes önemsedi. Bu beklemeye değer bir vaattir!
Yine de beklemek zordu. Beklerken zulümle, sürgünle, açlıkla ve nice zorluklarla karşılaştılar. Ve merak ediyorlardı: Tanrı sözünü ne zaman tutacak? Vaadi ne zaman gerçekleşecek?
Bizler de Tanrı’nın bize olan vaatlerini gerçekleştirmesini beklerken bazen homurdanırız. İsa ne zaman geri dönecek? Tanrı tüm kötülüklere ne zaman bir son verecek? Beklerken acı çekiyoruz. Ne zaman, ya Rab? Daha ne kadar?
Ama Tanrı’nın sadık olduğunu biliyoruz. Bu ilk vaadi yerine getirdi, Kurtarıcımız olarak bu dünyaya gelme sözünü tuttu. Ve şimdiye kadar verdiği tüm vaatleri de yerine getirecektir. İsa geri döndüğünde diğer tüm vaatlerin yerine geldiğini göreceğiz. Tanrı asla vaatlerini unutmaz.
Dua Edelim: Rab, iyi ve güzel vaatlerine umut bağlamayı sürdürmeme yardım et. Amin.
Düşün ve Tartış
- Sana özel bir vaatte bulunuldu mu? Bu neydi?
- Verilen vaat yerine geldiğinde nasıl hissediyorsun?
- Zor zamanlarda Tanrı’nın sadakatini deneyimledin mi?
