Bu sırada İsa, Yahya tarafından vaftiz edilmek üzere Celile’den Şeria Irmağı’na, Yahya’nın yanına geldi. Ne var ki Yahya, “Benim senin tarafından vaftiz edilmem gerekirken sen mi bana geliyorsun?” diyerek O’na engel olmak istedi. İsa ona şu karşılığı verdi: “Şimdilik buna razı ol! Çünkü doğru olan her şeyi bu şekilde yerine getirmemiz gerekir.” O zaman Yahya O’nun dediğine razı oldu. İsa vaftiz olur olmaz sudan çıktı. O anda gökler açıldı ve İsa, Tanrı’nın Ruhu’nun güvercin gibi inip üzerine konduğunu gördü. Göklerden gelen bir ses, “Sevgili Oğlum budur, O’ndan hoşnudum” dedi. (Matta 3:13-17)
Belki Musa’nın görevine nasıl başladığını biliyorsundur. Çölde koyun güderken Tanrı onu buldu, ona yanan bir çalının içinden seslendi ve onu İsrail halkını özgürlüğe kavuşturmakla görevlendirdi. Ama belki şunu bilmiyor olabilirsin. Musa bu işi yapmaya Tanrı onu çağırmadan 40 yıl önce kalkışmıştı zaten. Bir İbrani’yi döven Mısırlı bir köle tüccarına saldırmıştı. Ama onun kendi kendini atadığı bu kölelikten kurtarma girişimi sonuç vermemişti. Cinayetle suçlanmış ve kaçmak zorunda kalmıştı. Tanrı’nın onu görevlendirmesi için 40 yıl geçmesi gerekecekti. Musa bu kez halkını özgürlüğe doğru biçimde kavuşturacaktı. Bu konunun ayrıntıları için Mısır’dan Çıkış 2.bölüm 11 ila 25.ayetlere bakabilirsin. Bütün farkı yaratan, Tanrı’nın çağrısıydı.
Bunu İsa da biliyordu elbette. Ve O’nun sessiz sedasız yaşamını bırakıp aktif biçimde çarmıha doğru yürümeye başlama zamanı gelince hiç tereddüt etmedi. Tanrı’nın O’nu çağırdığı noktaya geldi. Şeria ırmağında Vaftizci Yahya peygamberin halkı vaftiz ettiği ve vaaz verdiği yere. Burası öyle pek güzel bir yer sayılmazdı: Çöldü, büyük şehirden uzaktı. Ama Tanrı’nın iş başında olduğu yer orasıydı. Ve İsa vaftiz oldu.
Kuşkusuz, İsa’nın vaftiz olmasını gerektirecek hiçbir günahı yoktu. Ama bizim kesinlikle vardı! Ve O bizim Kurtarıcı’mız olarak geldiği içindir ki, bizim yaşamlarımızı Tanrı’nın halkı olarak işaretleyen vaftizi bizimle paylaştı. Doğru başlangıç buydu. O kendisini vaftizde bizimle birleştirdi ki biz de O’nunla acılarında, ölümünde ve dirilişinde birleşelim.
Dua Edelim: Ya Rab İsa, sana ait olalım diye bizimle bir araya geldiğin için sana şükrediyoruz. Amin.
Düşün ve Tartış
- Başlayıp da bitiremediğin bir işe en baştan başlamak zorunda kaldın mı?
- Ne zaman vaftiz oldun? Vaftizinin koşulları hakkında ne biliyorsun?
- Sen vaftiz olduğunda Tanrı seni kendi çocuğu olarak evlat edindi. Bu sana yeni yaşamında nasıl bir başlangıç sağlıyor?
