Büyük bir halk topluluğu da İsa’nın ardından gidiyordu. Aralarında İsa için dövünüp ağıt yakan kadınlar vardı. İsa bu kadınlara dönerek, “Ey Yeruşalim kızları, benim için ağlamayın” dedi. “Kendiniz ve çocuklarınız için ağlayın. Çünkü öyle günler gelecek ki, ‘Kısır kadınlara, hiç doğurmamış rahimlere, emzirmemiş memelere ne mutlu!’ diyecekler. O zaman dağlara, ‘Üzerimize düşün!’ ve tepelere, ‘Bizi örtün!’ diyecekler. Çünkü yaş ağaca böyle yaparlarsa, kuruya neler olacaktır?” (Luka 23:27-31)
Hiç çok büyük bir ıstırap çektiğin oldu mu? Ben böyle durumlarda acıdan başka bir şeye odaklanamam. Evet aklımın bir yerlerinde bilirim ki dışarıda yaşam devam ediyor, diğer insanlar hâlâ varlar. Hatta onlar da benim gibi acı çekiyor da olabilirler. Ama kendi acımdan sıyrılıp onların acılarına odaklanabilmem inanılmaz derecede zor olur. Kendi ıstırabım bütün enerjimi almaktadır.
Ama İsa farklıdır. O’nun çarmıh yolundaki durumuna bir bak. Kırbaçlanmış, işkenceye uğramış, gece uykusuz bırakılmış, beş ayrı mahkemeden geçmiş ve hâlâ dikkatini yol kenarında O’nun için üzülen kadınlara yöneltebiliyor.
Aslında O bundan da fazlasını yapıyor. Kendi acısını bir an için bir yana bırakıp onlara uyarıda bulunuyor. Yeruşalim düşünce yaşayacakları ıstıraptan söz ediyor onlara. O günler o denli korkunç olacak ki diyor, çocuksuz olmak bir kutsama olarak görülecek. Ne de olsa, böyle kötü şeyler şimdi, Tanrı’nın ta kendisi yeryüzünde bulunurken olabiliyorsa, O artık burada görünür biçimde bulunmadığında neler olmaz ki!
İsa bizim durumumuzu da o kadınlarınkini gördüğü gibi görüyor. O seni, senin durumunu, senin acını görüyor. O seninle ilgileniyor. O senin acıların için acı çekti. Yeşaya’nın deyişiyle, “Aslında hastalıklarımızı o üstlendi, acılarımızı o yüklendi. Bizse Tanrı tarafından cezalandırıldığını, vurulup ezildiğini sandık. Oysa, bizim isyanlarımız yüzünden onun bedeni deşildi, bizim suçlarımız yüzünden o eziyet çekti. Esenliğimiz için gerekli olan ceza O’na verildi. Bizler onun yaralarıyla şifa bulduk.” (Yeşaya 53:4-5). O seni bu kadar çok seviyor.
Dua Edelim: Sevgili Rab’bim. Senin sevgine sevgiyle karşılık verebilmem için bana yardım et. Amin.
Düşün ve Tartış
- Ağrın olduğunda ve ilaçlar işe yaramadığında genellikle ne yapıyorsun?
- Yaşamında kendi acısına rağmen senin derdinle ilgilenen kişiler oldu mu?
- İsa’nın senin durumunu görüyor olması seni rahatlatıyor mu? Evetse neden? Hayırsa neden?
