Bunun üzerine RAB Tanrı yılana,

“Bu yaptığından ötürü bütün evcil ve yabanıl hayvanların en lanetlisi sen olacaksın” dedi…

Seninle kadını, onun soyuyla senin soyunu birbirinize düşman edeceğim.

Onun soyu senin başını ezecek, sen onun topuğuna saldıracaksın.” (Yaratılış 3:14a, 15)

Bu hikâye muhtemelen Adem ve Havva’nın çocukları ve torunları için anlattığı en sevdikleri uyku vakti hikayesidir. Her unsuru içinde barındırıyor – iyi bir girişi var, trajik bir gelişme ve sonunu beklemek için heyecanlandırıcı unsurlar içeriyor.

Hikâye mutlu bir biçimde başladı – Tanrı insanları iyi yarattı ve onlara içinde yaşamaları için harika bir bahçe verdi. Ve sonra sıkıntı baş gösterdi. Hikâyenin hain karakteri ortaya çıktı ve Adem ile Havva’yı Tanrı’ya karşı gelmeleri için ayarttı. Ve bunun sonucu olarak dünyaya ölüm, sıkıntı ve acı girdi. Ne kadar da korkunç!

Peki ya sonra ne oldu? Muhtemelen burası en sevdikleri kısım olmalı: Sonra Tanrı gelip herkesi kurtaracak bir kahraman vaadinde bulunarak günü kurtardı. Bu kahraman tıpkı onlar gibi bir insan olacaktı, ancak eski düşmanla savaşacak ve kazanacaktı! Bu O’na çok pahalıya mal olacak ve çok büyük acılar çekecekti, ama günün sonunda, tüm insanlığı kurtaracaktı.

Tam bu noktada o ilk çocuklar uykuya dalmış olmalı. Bundan daha fazlasını bilmiyorlardı. Ama biz biliyoruz – biz o Kahramanın adını biliyoruz. O Kahraman, bizim kurtarıcımız olan İsa Mesih’tir. Tıpkı bizim gibi bir kadından doğmuştur. O, yani İsa Mesih Şeytan’ın gücünü alt etmek ve onu yenmek için doğmuş olandır. Bu O’nun acı çekip ölmesine mal oldu. Ve tabi biz hikâyenin en iyi kısmını da biliyoruz: İsa’nın ölümden dirildiğini, ölüm karşısında zafer kazandığını biliyoruz. O’na ait olduğumuz için bizler de ölüm karşısında zaferliyiz.

DUA EDELİM: Rab, bizi ölümden ve kötü olandan kurtaran Kahramanımız olduğun için Sana şükürler olsun. Amin.