Kilisede bugün ilk atalarımız ve ebeveynlerimiz Adem’le Havva anılır. Adem, yaratılışın 6.gününde Tanrı tarafından yaratılan ilk insandı. Yerdeki çamurdan yaratıldıktan sonra yeryüzünün yönetimi verilmişti ona (Yaratılış 1:26). Sonra Tanrı Âdem’in yalnız olmasının iyi olmadığına kanaat getirdiğinden dolayı onun kaburga kemiğinden Havva’yı yarattı. Ademle Havva, Aden Bahçesi’nin yönetimini ellerinde bulunduruyor, Tanrı’nın huzurunda sevinçle yaşıyorlardı. Buna rağmen Şeytan’ın sözüne kulak asarak yasak ağacın meyvesinden yediler ve itaatsizlikleri yüzünden günahla ölümü dünyaya soktular. Yaptıklarının sonucu olarak Tanrı onlara her ne kadar acı verici yükler vermiş olsa da (çalışmadan ter dökmeden toprağı işleyememek, iblisle ve ölümle düşmanlık veya çocuk doğururken yaşanan sancılar gibi) onları bu günahtan temizleyecek olan bir kurtarıcının sözünü de verdi: kadının tohumu İsa Mesih. Havva “bütün yaşayanların annesi” ve Âdem “insanlığın ve günaha düşüşün” temsilcisi olarak anılır. Bir insan, Adem, dünyaya ölüm getirdi; başka bir insan da, İsa Mesih, dünyaya sonsuz yaşam getirdi. (p.1032)
Dua Edelim: “Yüce RAB, Âdem’i kendi suretinde yaratıp ona yardımcı olarak da Havva’yı yaratmana rağmen dünyaya günahı getirdiler. Ardından İblis’in başını ezecek olan bir kurtarıcıyı müjdeledin. Senin şefkatin ve lütfunla alınlarında senin damgan olan bir çoklarımız sıkıntıdan kurtulmuş, kuzunun kanıyla aklanmış olan beyaz elbiselerini gitmişlerdir; Kutsal Ruh ve seninle sonsuza dek yaşayan ve hüküm süren oğlun İsa Mesih’in adıyla” Amin.
