Onlar oradayken, Meryem’in doğurma vakti geldi ve ilk oğlunu doğurdu. O’nu kundağa sarıp bir yemliğe yatırdı. Çünkü handa yer yoktu. Luka 2:6-7
Doğum başlıyor. Giderek birbirine yaklaşan uzun, sancılı kasılmalar. Doğum yapmak için telaşlı bir yer arayışı. Doğum içim bir ebe var mı? Peki uzanacak temiz bir yer var mı? Tüm bu kaosun ardından bir bebek ağlaması. Sevinç ve heyecan dolu anla peş peşe yaşanıyor.. Yorgun bir anne ve gözleri ışıl ışıl parlayan bir baba. Bir Oğul verildi. İşte bu bebek, Tanrı’nın dünyaya verdiği en büyük armağandır. Tanrı’nın kendisi, bizden biri olmak için bedene bürünmüştür. Tanrı’nın Oğlu şimdi İnsanoğlu oldu, öyle ki tüm insanlık O’na iman ederek Tanrı’nın çocukları olabilsin. Tanrı’nın Oğlu olan İsa Mesih, yaşamı, ölümü ve dirilişi aracılığıyla bizleri Rab’bin oğulları ve kızları yapmıştır. Ne harika bir armağan!
Dua Edelim: Sevgili Babamız, bize İsa Mesih’i sağladığın için şükürler olsun. Amin.
