O günlerde Sezar Avgustus bütün Roma dünyasında bir sayımın yapılması için buyruk çıkardı. Bu ilk sayım, Kirinius’un Suriye valiliği zamanında yapıldı. Herkes yazılmak için kendi kendine gitti. Böylece Yusuf’da Davut’un soyundan ve torunlarından olduğu için Celile’nin Nasıra Kenti’nden Yahudiye bölgesine, Davut’un kenti Beytlehem’e gitti. Orada, hamile olan nişanlısı Meryem’le birlikte yazılacaktı. Matta 2:1-5
Tanrı’nın herkes arasında vergi kaydından muaf olacağını zannedersiniz. Ama Tanrı öyle düşünmüyordu. İsa neredeyse dokuz aylıkken, annesinin karnında Beytlehem’e gitti ve Yusuf’la birlikte Roma hükümetinin bir uygulamadığı nüfus sayımına dahil oldu. Resimlerde Meryem’i genellikle bir eşeğe binerken görürüz ama Kutsal Kitap metninde bir eşeği olduğuna dair hiçbir şey yoktur. O da herkes gibi yürümüş olabilir. Nasıra’dan Beytlehem’e gitmek uzun bir yolculuktu. Eğer onları yanına alacak kadar yardımsever bir aile bulacak kadar şanslı olmasalardı, yol kenarında kamp kurmaları gerekebilirdi. Ve Yusuf ne kadar endişelenmiş olmalı! Tanrı dünyaya bu şekilde gelmeyi seçti -insan yasalarına, hatta can sıkıcı olanlara bile boyun eğerek; sıradan yaşamın belirsizliklerine ve tehlikelerine boyun eğerek; her şeye boyun eğerek. Tanrı, hükümdar değil, tebaa / kul olmak için tahtından indi. Bir Roma tebaası. Neden? Bizim için. Sizin için. Kurtarmaya geldiği herkes için.
Dua Edelim: Tanrım, beni kurtarmaya geldiğin için sana şükrederim. Amin.
